در این یادداشت آمده بود که خبرهایی با عنوان بیمه زنان خانه‌دار ازسوی مرکز امور زنان و خانواده ریاست‌جمهوری منتشر می‌شود و اگر چه بارها اعلام شد که زنان خانه‌دار بیمه می‌شوند، محتوای خبرها از بیمه زنان سرپرست خانوار خبر می‌داد. این نوع خبررسانی هنوز هم ادامه دارد و به‌نظر می‌رسد تا پایان دولت دهم هم به همین روش ادامه خواهند داد، اما مسئله این است که استفاده از عنوان بیمه زنان خانه‌دار به‌عنوان یک نیرنگ خبری به‌کار برده شد تا ابعاد ماجرا از دید مخاطبان پنهان بماند.
مرکز امور زنان و خانواده ریاست‌جمهوری در پاسخ به این یادداشت جوابیه‌ای فرستاده است که می‌خوانید:
بعد از درج مطلبی با عنوان زن خانه‌دار با زن سرپرست خانوار فرق دارد به قلم مینا شهنی در این روزنامه در تاریخ 15تیرماه و ایراد و انتقاداتی به طرح بیمه زنان خانه‌دار مصوب ستاد ملی و خانواده مورخ 7 اردیبهشت92 دبیرخانه ستاد ملی زن و خانواده با استفاده از قانون مطبوعات در پاسخ به این متن به‌منظور تنویر اذهان عمومی جوابیه‌ای به شرح ذیل صادر نمود:
زن خانه‌دار فردی شاغل، بیکار (جویای کار) و محصل به‌حساب نمی‌آید و بنا بر اظهار پاسخگو 7روز پیش از مراجعه ماما و آمارگیری به خانه‌داری مشغول باشد (البته طرح بیمه زنان خانه‌دار زنانی را شامل می‌شود که منحصرا به امر خانه‌داری مشغول بوده و مشمول هیچ‌یک از قوانین استخدامی نیستند.) سرپرستی خانوار حالتی است که در آن شوهر یا سایر سرپرستان قانونی زن به هر دلیل اعم از اعتیاد، حبس، متواری‌بودن، مفقودالاثر بودن، اعزام به خدمت سربازی، فوت فرضی و غیره به‌طور موقت عملا سرپرستی زن را عهده‌دار نبوده و یا از سرپرستی دست کشیده باشد که در نتیجه آن زن مسئولیت خانواده و تصمیم‌گیری‌های حیاتی خانه را عهده‌دار می‌شود. براساس این تعاریف نه‌تنها زن سرپرست خانوار بودن هیچ تعارضی با زن خانه‌دار بودن ندارد بلکه این قشر از زنان را به‌علت شرایط حاد و خاصشان در اولویت برخورداری از حمایت‌های اجتماعی به‌ویژه بیمه قرار می‌دهند.
در بخشی از متن مندرج در این روزنامه آورده شده است که این تعریف‌ها (زن خانه‌دار و زن سرپرست خانوار) 2گروه کاملا جدا از هم را مشخص می‌کند، اما اصرار مرکز امور زنان و خانواده ریاست جمهوری برای درهم کردن این تعاریف و به هم پیوستن این دو گروه جای سؤال دارد.
به‌نظر می‌رسد نویسنده بدون توجه به متن مصاحبه خانم دکتر حاجی‌علی مسئول دبیرخانه ستاد ملی زن و خانواده با خبرگزاری فارس با مضمون «3شاخص اصلی سرپرست خانوار بودن، تعداد اولاد و سن خانم‌ها، شاخص‌های تعیین اولویت‌های اجرای بیمه زنان خانه‌دار در سال1392 است» صرفا براساس برداشت شخصی خود به این نتیجه رسیده است که سرپرست خانوار بودن نه‌تنها اولویتی برای زنان آسیب‌پذیر این قشر برای برخورداری از این حمایت نیست بلکه مرکز امور زنان و خانواده را به خلط مبحث متهم کرده است درصورتی‌که بنابر نظر اکثریت قریب به اتفاق صاحب‌نظران، نخستین گروه زنان نیازمند حمایت، زنان سرپرست خانوار هستند.
به هر تقدیر ابهام نویسنده محترم در مورد تفاوت میان زنان خانه‌دار و زنان سرپرست خانوار با ذکر این نکته به‌راحتی مرتفع می‌گردد که زنان سرپرست خانوار به 2گروه خانه‌دار و شاغل قابل تقسیم بوده و آنچه مدنظر مجریان طرح‌های متعدد و متنوع بیمه زنان خانه‌دار در دولت هفتم و هشتم و نیز دولت نهم بوده همچنین رد طرح بیمه زنان خانه‌دار مصوب ستاد ملی زن و خانواده به‌منظور اولویت‌گذاری برای سال1392 انجام گرفته و شامل زنان خانه‌داری می‌شود که در عین حال سرپرست خانوار بوده و هیچ شغلی ندارد و تحت پوشش هیچ سازمان حمایتی نیز قرار ندارند. البته تعداد این افراد که نیازمند توجه ویژه هستند طبق آمار موجود کم نیست.
سازمان‌های حمایتی نیز به‌دلیل کثرت تعداد این افراد و محدودیت‌های بودجه‌ای هنوز موفق به تأمین پوشش حمایتی همه این افراد نگردیده‌اند و این افراد همچنان در لیست انتظار به‌سر می‌برند. بدیهی است که این گروه باید در هر طرح حمایت در اولویت نخست قرار گیرند، فارغ از طرح بیمه زنان سرپرستی خانوار که در قالب‌های مختلفی قبلا توسط دستگاه‌ها و سازمان‌های حمایتی به اجرا درآمده و در عین حال هنور نتوانسته است تا همه افراد این قشر نیازمند جامعه را تحت پوشش قرار دهند. با توجه به محدودیت اعتبارات سال92 باید این قشر از جامعه زنان را به‌طور جدی حمایت کرد. این فاز از طرح مصوب با شاخص‌ها یا اولویت‌سنجی که ارائه شده منافات با مراحل بعدی طرح بیمه زنان خانه‌دار که در درازمدت طراحی شده، ندارد.
توضیح همشهری: در سال‌های گذشته خبرهایی با عنوان بیمه زنان خانه‌دار از سوی مرکز امور زنان و خانواده ریاست‌جمهوری منتشر شده است، اما در هیچ‌یک از این اخبار به مقوله بیمه زنان خانه‌دار پرداخته نشده بلکه از جمعیتی از زنان نام برده شده که سرپرست خانوار هستند که دولت قصد دارد آنها را بیمه کند.
از آنجا که عبارت زنان خانه‌دار یک عبارت کلی برای تمامی زنانی است که فاقد شغل هستند، پس این گروه تمامی زن‌هایی را که ممکن است همسر یا سرپرست هم داشته باشند، شامل می‌شود. وقتی خبرهایی با عنوان بیمه زنان خانه‌دار منتشر می‌شود این برداشت پیش می‌آید که دولت قصد دارد برای تمام زنان خانه‌دار شرایط بیمه‌شدن را مهیا کند درحالی‌که محتوای این خبرها فقط و فقط بر زنان سرپرست خانوار تأکید دارد که جزء کوچکی از زنان خانه‌دار هستند. پیشنهاد روزنامه همشهری این است که وقتی قرار است جزء مشخصی از زنان خانه‌دار بیمه شوند بهتر است مسئولان از عبارت بیمه زنان خانه‌دار استفاده نکرده و کاری جزئی را با عنوانی کلی تبلیغ نکنند.
